เกิดใหม่เป็นคุณหนู

'ไม่~ ไม่~ ไม่มีสัญญาณตอบรับ จากเลขหมาย ตึ้ด!'

เสียงรอสายดังขึ้นไม่ทันไร 'คิม'หรือสายลับคิม ที่กำลังรอใครสักคนโทรเข้ามาอยู่แล้ว เขาก็กดรับสายมันแทบจะในทันที ตอนนี้ตัวเขากำลังวิตกสุดๆ หัวใจบีบรัดภายในทรวงอกเป็นจังหวะ 'ตึกตักๆ' เร็วกว่าคนที่พึ่งวิ่งเสร็จมาหมาดๆเสียอีก 

"สะ สวัสดีครับ คิมถือสาย นั่นใครครับ?"

"ฮ่าๆๆ คุณคิม จำผมไม่ได้ซะแล้วหรอครับ"

"อ้ะ! ผู้หมวดสวัสดีครับ มีเรื่องอะไรรึเปล่าครับ"

"หืม? คุณคิมเป็นอะไรครับ ทำไมน้ำเสียงคุณดูลนๆ"

หากใครได้คุยกับเขาในตอนนี้ คงทักไม่ต่างจากคุณตำรวจแน่ๆ ก็เขาพูดตะกุกตะกุกในทุกประโยคซะขนาดนี้ ถ้าใครคิดว่าเขาปกติก็แปลกแล้วล่ะ!

"มะ ไม่มีอะไรครับ ผู้หมวดมีอะไรให้ผมรับใช้ครับ"

"อะๆ คือผมอยากนัดเจอคุณหน่อยน่ะครับ"

"นัดเจอ?"

เป็นคำถามแรกที่ผุดขึ้นในหัวของเขาในตอนนี้ คุณตำรวจจะนัดเจอเขาทำไมกัน? เขาพึ่งส่งงานเคสสุดท้ายให้เมื่อเช้านี้เองนะ งานจะเข้าเร็วไปหรือเปล่า? น่าแปลก

"ครับ คือผมอยากเลี้ยงฉลองให้กับกลุ่มสายสืบของเรา ที่พึ่งทำงานสำเร็จไปด้วยดีน่ะครับ"

"ไม่เป็นไรเลยครับผู้หมวด ผมขอผ่านละกัน"

"ไม่ได้ครับ! คือคุณคิมเป็นคนที่ทำให้เราปิดงานนี้ลงได้ ยังไงคุณคิมต้องมานะครับ"

"เอ่อ.. ก็ได้ครับ เวลา สถา..."

"เดี๋ยวผมส่งให้ทางไลน์นะครับ เจอกันครับ!"

'ตึ้ดดดดดด!'

น้ำเสียงของคุณตำรวจในช่วงท้ายๆ เขาคิดว่ามันดูรีบเกินไปไหมนะ? ฟังดูยังไงก็ไม่มีทางปกติได้ แล้วทำไมคุณตำรวจถึงไม่ปกติกัน? เขาได้แต่ครุ่นคิดไปมากับตัวเองในห้องสี่เหลี่ยมเล็กๆ นี่ไม่ใช่ห้องพักประจำของเขาหรอก แต่เป็นห้องที่เขามีความทรงจำต่างๆมากมาย จนทำให้เวลาคิดถึงเขาก็จะกลับมา กกตัวอยู่ในห้องนี้ประจำ

'ตึ้ง! ตึ้ง! ตึ้ง!'

-ผู้หมวด-

ผู้หมวด: send location 

ผู้หมวด: 21:00น. นะครับ

ผู้หมวด: รีบๆมางานเลี้ยงนะครับ

โอเคครับ แล้วเจอกัน :) :KIM

ว้าว! คุณตำรวจจัดปาร์ตี้ฉลองให้เขาที่โกดังร้างด้วยล่ะ เขาคิดว่าคงต้องเตรียมตัวให้พร้อมกับการไปงานเลี้ยงครั้งนี้แล้วล่ะ น่าจะสนุกไม่น้อยเลย เขารู้สึกตื่นเต้นขึ้นจนอดใจรอไม่ไหวซะแล้วสิ

เมื่อถึงเวลาประมาณ 20.50น. เขาก็เดินทางมาถึงที่ๆคุณตำรวจนัดไว้ ดูๆแล้วก็เป็นโกดังที่น่าจะร้างมานานพอสมควร แถมยังตั้งอยู่ในป่าอีก ไม่มีผู้คนสัญจรเลยแห้ะ 

คิมเปิดประตู้รถออดี้คันสีขาวลงมา พร้อมกับกดล็อกรถให้เรียบร้อย เขาไม่ได้โง่หรอกนะ ใครที่ไหนเขาฉลองที่โกดังนอกตัวเมืองกัน จะบอกว่าเป็นสายสืบ รักสันโดษมันก็เกินไปไหม? เขาค่อยๆเดินเข้าไปในโกดังร้างอย่างระมัดระวัง

"สวัสดีครับ ผู้หมวด ผมคิมไง"

"เฮลโหล! มีใครอยู่ม้ายย?"

"อันนยอง โมชิโมชิ"

"ไม่มีเสียงตอบรับแห้ะ"

เขาตะโกนเรียกให้คุณตำรวจออกมารับเขา แต่เรียกยังไงก็ไม่ยอมออกมาสักที นี่เขาเรียกมาสามภาษาแล้วนะ หรือต้องลองเปลี่ยนเป็นภาษาอื่น อืมม

ภาษาอะไรดี

"หนีห่าว! บองชู! ซินจ่าว!"

"ซัวสะเด!"

"โครม!'

เสียงจากประตูโกดัง ที่ดูจะไม่ได้ใช้งานมาสักระยะนานๆแล้ว ก็ปิดลง เขาไม่ได้คาดหวังว่าจะเซอไพรส์ด้วยการเอาเค้กออกมาให้เขาเป่าหรอกนะ ถึงวันนี้จะเป็นวันเกิดของเขาก็เถอะ แต่ไม่มีใครรู้เรื่องนี้สักหน่อย

"คิม คิมหันต์ พิพัฒน์พงศ์ อายุ 21 ปี ลูกครึ่งเกาหลี-ไทย กรุ๊ปเลือด O ไม่มีพี่น้อง ปัจจุบันทำงานเป็นสายลับให้กับทางตำรวจ หึ สวัสดีครับ"

เขาล่ะอยากจะปรบมือให้จริงๆนะ ข้อมูลครบขนาดนี้ ถ้าไม่เจอกันในสถานการณ์แบบนี้ล่ะก็ จะต้องเป็นแฟนพันธุ์แท้ของผมแน่นอนเลยล่ะ แหมะ ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ดีสิ เขาอยากแจกลายเซ็นให้อยู่เหมือนกัน ฮอตน่าดู

"อ้าว! รอคุณอยู่พอดีเลย เป่าเทียนเลยไหมครับ"

"เป่าเทียน?  ฮ่าๆๆๆ ได้สิครับ เอาเค้กมา!"

ทันใดนั้นก็มีปากกระบอกปืนนับร้อยกระบอกจ่อมาทางเขา ดูจากฝีมือแล้วน่าจะยิงกันไม่พลาดทุกคนนะ หากได้รับคำสั่ง ตัวเขาคงเละไม่เหลือซากแน่ๆเลย คงออกข่าวหน้าหนึ่งเลยล่ะมั้ง ก็ตัวเขาน่ะโด่งดังมากเลยนะ ห้ะ? เปล่าโม้สักหน่อย แค่เล่าให้ฟังเฉยๆ

"อธิษฐานสิครับ คุณคิม"

สิ้นสุดคำของชายตรงหน้าเขา เขาก็หลับตาลง อธิษฐานหรอ ขอให้มีความสุขดีไหม?  อืมม ไม่ดีกว่าๆ ตอนนี้ก็ดูจะมีความสุข ก็คงบ้าแล้วสิ งั้นอายุยืนยาว เอ้ะ!  ถ้าขอข้อนี้ จะเป็นจริงได้หรอ งั้นนน ขอให้ชาติหน้าเขาได้อยู่กับคนที่รักด้วยเถอะ!

"สุขสันต์วันเกิดนะ คุณคิม"

'ปั้ง! ปั้ง! ปั้ง! ปั้ง! ปั้ง!"

เสียงกระสุนจากปากกระบอกปืนดังเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้ว เขาก็ไม่รู้แล้ว เขาจำได้แค่สัมผัสแรกที่กระสุนเคลื่นอนออกมาจากปืนมาโดนเขานั่นคือ ที่หน้าท้อง หลังจากนั้นก็ ขาด้านซ้าย มือด้านขวา  อ่าา เขาจำได้แค่นี้แห้ะ 

คงแก่แล้วล่ะมั้ง ความสั้นจริงๆ ต้องมีคนด่าเขาว่าโง่อีกแน่ๆ รู้ทั้งรู้ว่าจะไปตาย ทำไมถึงยังโง่ไปอีก เขาน่ะไม่โกรธหรอกนะ ก็เขาโง่จริงๆนี่นะ แต่ถ้าหากเขาโง่แล้ว เขาสามารถช่วยชีวิตของเด็กหญิงตัวน้อยๆ ให้รอดได้ล่ะก็ เขาไม่อยากฉลาดหรอกนะ

หืม? ถ้ารู้ทำไมไม่ทำอะไรสักอย่างล่ะ ช่วยชีวิตคนๆเดียวมันจะยากอะไร

ใครว่าเขาไม่ทำอะไร นี่เขาอุตส่าห์เลือกชุดมาอย่างดี ราคาไม่ใช่ถูกๆนะ แถมอาบน้ำขัดขี้ไคล จนหอมอีก ไหนจะน้ำหอมลิมิเต็ด เซ็ตผมเป็นชั่วโมง เขาเตรียมตัวมาพร้อมมากๆต่างหาก ใช่แล้ว เขาเตรียมพร้อมกับความตายที่ชายคนนั้นมอบให้ เขาไม่ได้รู้สึกหวาดกลัว หรือสิ้นหวังเลยบนโลกใบนี้น่ะ เขาไม่เสียดายอะไรอีกแล้ว เขาอยู่คนเดียวมานานมากๆ หากเขาจะหายไปอีกคนก็คงไม่เป็นอะไรหรอก มั้ง ลาก่อนครับ...